ابراهیم عبدالله نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت پروژه و ساخت دانشگاه شهید بهشتی
احد نظری - عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی

یکی از چالش های بزرگ در معماری، سازگاری با محیط زیست است، بطوریکه کمترین آسیب به این میراث گران بهاوارد شود چرا که سلامت و بقای انسان در گرو سلامت آن است، با اتخاذ رویکردهای منطقی در تصمیم گیری و استفادهاز استراتژی مناسب می توان هرچه بیشتر در راستای این امر مهم گام برداشت، امروزه یکی از روشهای اثبات شده برایتصمیم گیری استفاده از روشهای علمی است، از جمله روشهای علمی در تصمیم گیری روش TOPSISمی باشد. هدف از این پژوهش دستیابی به یک سیستم قابل اعتماد برای تصمیم گیری در انتخاب بهترین رویکرد طراحی براساسمعیارهای پایداری می باشد. معیارهای پایداری در معماری سه دسته کلی؛ معیارهای زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعیمی باشند که مهم ترین آنها معیارهای زیست محیطی است که شامل: مصرف انرژی، تناسب، پسماند، معیارهای بازیافتی،معیارهای آلودگی و مصرف منابع می باشد. در این پژوهش معیارها به وسیله تحلیل سلسله مراتبی (AHP) مورد ارزیابی و با استفاده از روش تاپسیس و منطق فازی یک سیستم تصمیم گیری پیشنهاد شده است.

معماری پایدار، ساختمان سبز، روش AHP، روش TOPSIS، منطق فازی