ثبت و پایش فعالیت کورتکس حرکتی مغز در حین انجام عمل دورسی فلکسیون مچ پا با استفاده از fMRI

بررسی توانایی راه رفتن با سرعت و پایداری کافی که امکان انجام فعالیت های عادی روزمره در خانه و اجتماع را فراهم نماید از اهمیت زیادی در معاینات سیستم عصبی بعد بروز سکته های مغزی برخوردار است.در مقایسه با مطالعاتی که بر روی کورتکس حرکتی اندام فوقانی صورت گرفته، مطالعات بسیار اندکی در زمینه ثبت و اندازه گیری ارتباط بین سیگنال وابسته به غلظت اکسیژن خون شریانی با استفاده از تکنیک تصویربرداری رزونانس طبیعی پروتون (fMRI) با فعالیت حرکتی افراد صورت گرفته است.این مطالعه جهت بررسی الگوی فعالیت حرکتی کورتکس مغز در اثر ایجاد حرکت در مچ پا صورت گرفته است. مواد و روش ها : بیست داوطلب سالم ( 8 زن و 12 مرد – میانگین سنی 3 ± 32) در این مطالعه شرکت نمودند. تمام افراد قبل از انجام آزمایش حرکت دورسی فلکسیون مچ پا را تمرین نمودند. داده های fMRI با استفاده از یک دستگاه MRI 1/5 تسلا جنرال الکتریک در حین انجام عمل دورسی فلکسیون مچ پا جمع آوری گردید. داده های fMRI توسط طراحی بلوک جمع آوری و توسط نرم افزار SPM2 پردازش گردید. نتایج: تحلیل داده های fMRI، وجود نواحی فعال در کورتکس مرتبط با مساحت 2 تا 7 پیکسل (متوسط 1/37 ± 5 ) را متعاقب عمل دورسی فلکسیون مچ پا نشان داد. بحث و نتیجه گیری: داده های fMRI حاصل از فعالیت کورتکس حرکتی مغز حین انجام عمل فلکسیون مچ پا می تواند از اهمیت زیادی در بررسی و حتی در پایش فعالیت کورتکس مغز افراد در شرایط سالم و بیمار برخوردار باشد و از داده های حاصل می توان جهت پیش بینی شرایط بالینی بیمار خصوصا در مرحله بهبودی و بازتوانی بعداز سکته های مغزی استفاده نمود.

Keywords:

کورتکس حرکتی , مچ پا , Fmri