محمد کریمی کهوند - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه حسابرسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شرق

امروزه با بزرگ شدن شرکتها و توسعه تکنولوژی، نیاز به منابع مالی و منابع هنگفت سرمایه شدت گرفته و این امر موضوع تصمیمات بودجه بندی سرمایه ی و تامین مالی شرکتها را به یکی از اصلی ترین حوزه های تصمیم گیری مدیران مالی شرکتهای سهامی عام تبدیل کرده است. مباحث تیوریک در خصوص ساختار سرمایه در پی رسیدن به حدی از تعادل بین دو منبع اصلی تامین مالی یعنی بدهی و حقوق صاحبان سرمایه است. به واسطه ی وجود محدودیت در بکارگیری اقلام تعهدی برای مدیریتی افزایشی سود و همچنین معکوس شدن اقلام تعهدی مدیریت شده در دوره های، انتظار می رود مدیران برای اجتناب از سودهای غیط منتظره اقدام به مدیریت سود واقعی افزایشی یا مدیریت کاهشی پیش بینی سود نمایند. به ویژه در آن دوره های زمانی که در بکارگیری اقلام تعهدی برای مدیریت سود، محدودیت بیشتری وجود دارد.

سرمایه، ساختار سرمایه، انعطاف پذیری مالی