نرگس میرمحمد رضایی - دانشجوی کارشناسی ارشد،دانشکده معماری، دانشگاه علوم و تحقیقات واحد ارومیه
هومن ثبوتی - دانشیار دانشکده معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان

مساله اصلی طراحی فضایی برای تعاملات اجتماعی افراد از قشرهای مختلف جامعه است. فضایی با انعطاف پذیری بالا که بتواند در نگاه اول افراد مختلف به خصوص قشر فرهنگی جامعه را به خود جذب کند. این فضا متنوع, ساده و قابل انعطاف است.در عصر حاضر دیگر نمی توان گفت که فضاهای شهری پس ماند ساخت و سازها می باشد و شهر مجموعه ای از فضاهای پر و خالی که از کنار هم قرار دادن واحدهای ساختمانی حاصل می شود طراحی شهری که کنار معماری تمام می شود و معنا می یابد و شهر و معماری در گفتگوی دایم با یکدیگر و در ارتباطی تنگاتنگ می باشد.حال اینکه از گذشته در معماری و شهرسازی ایران این مجموعه یافت و دیده می شدند در این پژوهش به بررسی روند شکل گیر و تکامل آنها و بررسی وضع کنونی خواهیم پرداخت.

طراحی، تعاملات اجتماعی، مرکز فرهنگی