نقش تنباکو با رادیو اکتیویته متفاوت در سلامت انسان

مقدمه و هدف : تشعشع تنباکو یکی از نخستین فاکتورها در ایجاد سرطان ریه می باشد. تنباکو عمدتا دارای رادیو اکتیو سرب 210 (تابش کننده بتا) و پلونیوم 210 (تابش کننده آلفا) است. عامه مردم در معرض تشعشعات مختلفی که در هوا و خاک وجود دارد قرار گرفته اند . اما افراد سیگاری مقدار زیادی تشعشع را نیز از تنباکو و سایر مواد سرطان زای موجود در تنباکو و سیگار دریافت می کنند. افراد سیگاری که در اثر سرطان ریه فوت کرده اند دز دریافتی آنها در حدود 1600 رم بوده است. میزان اکتیویته در تنباکوهای مناطق مختلف متفاوت بوده و آگاهی در مورد انواع تنباکوها از نقطه نظر میزان اکتیویته و تابش گری ناشی از استعمال آن در پیش بینی خطر بروز سرطان ریه از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از این مقاله ارایه اطلاعاتی مفید در زمینه میزان اکتیویته تنباکوهای مناطق مختلف بوده تا با آگاهی از این انواع در جهت عدم مصرف آن و کاهش ابتلا به سرطان ریه گام موثری برداشته شود. روش تحقیق: از طریق بانکهای اطلاعاتی مرتبط با فیزیک پزشکی و فیزیک حفاظت در برابر تشعشع بصورت مروری میزان اکتیویته تنباکوی مناطق مختلف بررسی و مقایسه شده اند. نتایج: نتایج پژوهشهای موجود نشان میدهد که اکتیویته سرب 210 تنباکو در یونان 7/3 - 18 میلی بکرل، در برزیل 11/9-30/2 میلی بکرل بوده است. اکتیویته پلونیوم 210 تنباکو در برزیل 10/9-37/4 و در یونان 3/6-17 میلی بکرل بوده است. اکتیویته پلونیوم 210 در هر گرم تنباکوی هندی 0/09 پیکو کوری و در نوع آمریکایی 0/516 پیکو کوری بوده است. نتیجه گیری : تنباکو از طریق ریشه مواد رادیو اکتیو را وارد خود میکند که میزان آن بسته به مقدار اکتیویته طبیعی خاک و استحاله هسته و PH خاک متفاوت است. مواد خوش طعم کننده تنباکو نیز باعث افزایش رادیواکتیو موجود در آن و میزان تابش گری آن دارد. اطلاع از انواع تنباکو ها با رادیو اکتیویته های مختلف می تواند در کاهش استعمال آن و کاهش بروز سرطان ریه کمک شایانی کرده باشد.