حسین فخر

نسل کشی یا کشتار جمعی « یکی از جنایتهای مهم بین المللی است که ماده 5 اساسنامه رم ، صلاحیت دیوان بین المللی کیفری را نسبت به آن اعلام کرده است . ماده 6 اساسنامه مذکور ، هم صدا با اسناد بین المللی قبل از خود، نسل کشی را به قتل یا ایراد صدمه شدید جسمی یا روحی به اعضای یک گروه، قراردادن اعضای یک گروه در معرض وضعیت های زندگی نامناسب، جلوگیری از توالد و تناسل در گروه و انتقال اجباری کودکان یک گروه به گروه دیگر با قصد نابودکردن تمام یا بخشی ا ز یک گروه ملی، قومی، نژادی یا مذهبی تعریف کرده است . احراز این قصد در جنایت نسل کشی، که در برخی موارد با دشواریهای عملی مواجه بوده و بر اوضاع و احوال خارجی وقایع مبتنی می باشد؛ حائز اهمیت فراوانی است . زیرا وجه نسل کشی با جنایتهای علیه بشریت و جنایتهای جنگی و جرایم عادی مندرج در نظامهای حقوقی داخلی ، بیش از هرچیز در همین قصد خاص، که از انگیزه برتری طلبی گروهی حکایت دارد ؛ نهفته است. دیوان بین المللی کیفری رواندا، در یکی از آرای خود به شرح نسبتاً جامعی از عناصر تشکیل دهنده جنایت نسل کشی و دو بحث وابسته آن ، یعنی معاونت در نس لکشی و تحریک مستقیم و علنی به نس لکشی، پرداخته و بویژه از حیث عنصر روانی این جنایت نکات جالبی را مطرح کرده است که می تواند از نگاه رویه قضایی، منبعی غنی برای دیوان بین المللی کیفری که در آغاز راه خویش برای عدالت کیفری جهانی است ؛ تلقی شود.

جنایت بین المللی ، نس لکشی ، دیوان بین المللی کیفری رواندا، دیوان بین المللی کیفری