مسعود نظرزاده - کارشناس ارشد برنامه ریزی آموزشی
سکینه عزیزی - کارشناس ارشد آموزش و پرورش ابتدایی
جواد شیرکرمی - دانشجوی دکترای فلسفه تعلیم و تربیت، دانشگاه آزاد اسلامی اراک

بشر در طول تاریخ، خصوصا0 از زمانی که توانایی های خود را کشف کرد، همواره برای دستیابی به پیشرفت، ترقی و گسترش دامنه ارتباطات و نفوذ خود در تلاش و تکاپو بوده است؛ آموزش و پرورش یکی از بزرگترین و پر ثمر ترین فعالیت های بشریت بوده و هست. آموزش و پرورش نه تنها یک وسیله برای انتقال دانش ها و مهارت هاست، بلکه فرآیندی است که از طریق تداوم آن جامعه ی انسانی با انتقال ارزش ها و دستاوردهای گوناگون به نسل های آینده به حیات خود ادامه می دهد. پدیده جهانی سازی، که دارای جنبههای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است، در انتهای قرن بیستم ظهور یافت و هم اکنون به یکی از بزرگ ترین چالش های فکری بشر تبدیل شده است. جهانی سازی در همه ابعاد و حوزه ها و از جمله آموزش و پرورش هم فرصت ها و هم محدودیت ها و تهدیداتی را به دنبال دارد. سوال اساسی این است که چگونه می توان با پدیده جهانی سازی برخورد یا تعامل داشت بحران های جهانی معاصر به ویژه در جهان اسلام و کشورهای در حال توسعه، که به تازگی از یوغ استعمار رهایی یافته بودند، موجب توجه دوباره به تغییرات در ابعاد مختلف از جمله آموزش و پرورش گردید و بسیاری از محققان به مطالعه در این حوزه پرداختند.

جهانی سازی، ارتباطات، آموزش و پرورش، چگونگی تعامل