فایزه کشتکار - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، موسسه آموزش عالی دانش پژوهان
سیدیوسف احمدی - استادیار، موسسه آموزش عالی دانش پژوهان

مفهوم پایداری و توسعه پایدارعموما به عنوان یک مفهوم سه جزیی متشکل از ابعاد محیطی، اقتصادی و اجتماعی شناخته شدهاست. با توجه به تاکید تاریخی بر حل معضلات محیطی، توجه بسیار زیادی در زمینه حل مسایل محیط زیست و مخصوصا نحوهتاثیر آنها بر مسایل اقتصادی صورت گرفته است. بعد اجتماعی پایداری که مکررا بدان اشاره شده، به ندرت مورد توجه و بررسیقرار گرفته و بدین علت ضعیف ترین رکن پایداری محسوب می گردد . بعد از مرور اجمالی مفاهیم و تیوری های موجود، اینپژوهش با استفاده از رویکرد مطالعه موردی به بررسی پایداری اجتماعی در میدان جلفا و تقاطع محور سنگتراش ها و تبریزی هایاصفهان ، با توجه به حس اجتماع میان ساکنان و انسجام اجتماعی محله، می پردازد. روش بانکر( 1988 ) جهت اندازه گیری انسجاممحله به همراه پرسشنامه به منظور بررسی تاثیر درجه دسترسی و نفوذپذیری محله ( درجه محصوریت) بر سطح انسجام در آن،مورد استفاده قرار گرفت . نتایج تجزیه و تحلیل کمی و کیفی نشان می دهد که محلات با مدل بسته دارای درجه بالاتری ازانسجام محله ای نسبت به محلات با مدل باز (برخوردی) هستند.

پایداری اجتماعی، انسجام اجتماعی، دلبستگی به مکان