مهین نسترن - دانشیار گروه شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان
نرگس بصراوی - دانشجوی کارشناسی ارشد گرایش برنامه ریزی شهری، موسسه آموزش عالی دانش پژوهان اصفهان

امروزه با افزایش اهمیت توسعه ی پایدار، توجه به پایداری اجتماعی افزایش یافته است و به سیاستی پذیرفته شده ، در دروندستورالعمل توسعه پایدار تبدیل شده است. پایداری اجتماعی شکل و شهرت جهانی خود را در گزارش کمیسیون جهانی توسعه ومحیط زیست که در ایالات متحده امریکا تشکیل شده بود بدست آورد، در این نشست تصریح شد که توسعه پایدار نیازمند توجههماهنگ به شرایط اجتماعی ، اکولوژیکی و اقتصادی می باشد، در این میان سطح توسعه یافتگی پایداری اجتماعی نسبت به دو مورددیگر کمتر بوده و اغلب در ارتباط با پایداری اکولوژیکی و اقتصادی قرار داده می شود. بدین منظور تحقیقات و پروژه های وسیعی،توسط سازمان ها، مجامع علمی ، دولت ، دانشگاه ها ، محققان و پژوهشگران مختلف در زمینه پایداری اجتماعی صورت گرفته است.بر این اساس تحقیق حاضر در پی آن است تا با روشی کیفی بر اساس مطالعات کتابخانه ای به برخی از تجارب های انجام شده در اینزمینه بپردازد و مشخص کند که چه ویژگیهایی می تواند در ایجاد یک جامعه پایدار موثر باشد و زمینه ای را برای محقق ساختن آنفراهم سازد.

توسعه پایدار، پایداری، پایداری اجتماعی، تجارب جهانی