سمیه وفایی - دانشجو کارشناسی ارشد مدیریت دولتی گرایش منابع انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، گروه مدیریت دولتی، مشهد، ایران
غلامعباس شکاری - عضو هیات علمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، گروه مدیریت دولتی، مشهد، ایران
مسعود طاهری لاری - استادیار عضو هیات علمی گروه مدیریت دولتی ،واحد مشهد،دانشگاه آزاد اسلامی مشهد ایران

نوآوری عاملی کلیدی برای بقای سازمان محسوب می شود، از اینرو، مطالعه عوامل تاثیرگذار بر آن از جمله سرمایه فکری و جو روانشناختی سازمانی ضروری به نظر می رسند .اساسا، نوآوری فرآیندی دانش محور است.و محصول و نتیجه دانش و سرمایه های فکری است و می توان گفت سازمان هایی که سطح مطلوبی از سرمایه فکری را دارا هستند، نوآورتر نیز می باشند جو روانشناختی، ادراک کارکنان از اقدامات، سیاست ها و رویه های سازمانهای رسمی و غیر رسمی و همچنین به عنوان ادراک کارکنان از تجربه خویش در درون سازمان، توصیف می شود .جو روانشناختی اشاره به این حقیقت دارد که محیط سازمانی اگونه برای کارکنان درک و تعبیر و تفسیر می گردد .در این راستا،تحقیق حاضر به بررسی رابطه بین سرمایه فکری کارکنان و نوآوری سازمانی با اثر تعدیل کنندگی5 جو روان شناختی سازمانی می پردازد.

نوآوری سازمانی، سرمایه فکری، جو روانشناختی سازمانی