مطالعه تطبیقی شیوههای پرداخت بینالمللی در مناطق آزاد تجاری صنعتی با رویکرد پساتحریم

پرداختهای بینالمللی نقشی حیاتی در توسعه اقتصادی، بازرگانی بینالملل، سرمایه گذاری خارجی و ارتقای زیرساختهای کشور ایفا میکنند. اصلیترین شیوههای پرداخت بینالمللی شامل حساب باز، اعتبار اسنادی و وصولی و پیش پرداخت، در اثر تحریم های ظالمانه شورای امنیت سازمان ملل، تحریمهای منطقه ای اتحادیه اروپا و نیز تحریمهای سرزمینی کشورهایی همچون ایالات متحده تا حد زیادی محدود شده و آثار جبران ناپذیری را بر پیکره نظام اقتصادی مالی ایران وارد آمد. با اجرایی شدن برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) میان ایران و قدرت های 5+1 ،در این پژوهش با عنایت به موقعیت پیشروی مناطق آزاد تجاری- صنعتی در ایران به لحاظ تجارت بینالمللی و نیز سرمایهگذاری خارجی، کارآمدی هریک از شیوههای مذکور را در توسعه کارآمد این مناطق با مطالعه تطبیقی نمونه موفق مرکز بین المللی مالی دبی (DIFC (به دنبال تعیین بهترین این شیوهها جهت توسعه اقتصاد بین الملل با در نظرگرفتن میزان کارآمدی هر یک و آسیبپذیری در صورت بازگشت تحریمها میباشیم. از همین رو با روش دلفی اقدام به نظر سنجی نخبگان حوزه پرداخت در مناطق آزاد تجاری - صنعتی نمودیم تا بتوان مطالعات بنیادین کتابخانهای را همگام با تجربیات خبرگان حوزه مورد بحث جهت استفاده در مناطق آزاد تبیین نماییم. قابل توجه است، روش تعهد پرداخت بانکی به عنوان یک شیوه روزآمد در پرداختهای بین المللی نیز با توجه به مشکلات استفاده از وجوه غیرقابل انتقال کشور عزیزمان در خارج از مرزها، نیز به عنوان گامی ابتکاری در این تحقیق مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است.

Keywords:

پرداخت بینالمللی , مناطق آزاد تجاری- صنعتی , تحریمهای اقتصادی , برنامه جامع اقدام مشترک