بررسی جامعه پذیری سازمانی و رفتارهای انحرافی در بین کارکنان سازمان

جامعهپذیری افراد در سازمانها فرایندی است که از آن طریق کارکنان باارزشهای سازمانی همانندسازی میکنند و انتظارات سازمان را درمورد رفتارهای وابسته به شغل خود و دانش اجتماعی ضروری برای انجام نقشهای خود به عنوان عضوی کارآمد را فرامیگیرند. جامعهپذیری سازمانی را میتوان برحسب چندین بعد که همگی دارای رابطه مثبت و معناداری با رضایت شغلی هستند تعریف میکنند. همه این ابعاد در چهار سازه تعمیمیافته و بزرگ جای میگیرند. 1 .دریافت آموزش، 2 .فهم نقشهای خود و سازمان تفاهم، 3 .حمایت همکاران و 4 .چشم اندازهای آینده در سازمان به عبارت کلیتر میتوان گفت که برنامههای جامعهپذیری در سازمانها و نهادها برای ترویج و ارتقاء سازگاری کارکنان در سازمان طراحی و اجرا میشوند تعاملهای مثبت و حمایت گرانه همکاران در درون سازمان به طور جدی با نقشهای سازمانی کارکنان نیست، اما انجام آنها به عملکرد موثر فردی و سازمانی منجر میشود دارای رابطه مثبت و بالاخره چهارمین بعد اصلی جامعهپذیری، ادراکات کارکنان از چشم اندازهای شغل خود و پذیرش آن در سازمانی است که کار میکنند این حوزه شامل مواردی نظیر اینکه آیا فرد در آینده هم در سازمان محل کارش خواهد ماند، تکالیف و مسیولیتهای آینده وی در سازمان چه خواهد بود و چه پاداشهایی از کار در سازمان عاید وی میشود را دربرمی گیرد . منابع انسانی در هر سازمانی با ارزشترین سرمایه آن سازمان محسوب میشود و توجه به آن، توجه به پایداری و بقاء سازمان است. هر سازمانی فرهنگی دارد که میخواهد آن را حفظ کند و حفظ آن بستگی به پذیرش توسط تازه واردان و درونی شدن آن برای همه اعضا در طول زندگی سازمانی دارد. حل بسیاری از مسایل سازمانی در گرو جامعه- پذیری کارکنان میباشد که امروزه مورد توجه بسیاری از سازمانها قرار گرفته است .چنانچه افراد به خوبی جامعهپذیر شوند، فرهنگ سازمانی در آنها نهادینه میگردد.