مهدی تاج فر - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران
علی خیرالدین - استاد دانشکده مهندسی عمران دانشگاه سمنان

بتن یکی از مهمترین مصالح ساختمانی است که استفاده از آن در همه کشورهای دنیا رو به افزایش است به دلیل در دسترس بودن مصالحساخت بتن و ارزانی نسبی آنها، استفاده از بتن در همه کشورهای دنیا، رو به افزایش است. تقریبا در دهه 1980 میلادی، مفهوم بتن توانمندمطرح شده است. این مصالح نوین، بتنی است که خصوصیات و ویژگی های ویژهای، شامل مقاومت، دوام، سخت شوندگی کرنشی و مقاومت دربرابر عوامل مهاجم خارجی را دارد. مهمترین عیب بتن، مقاومت کششی پایین، ترک خوردگی و شکنندگی آن در برابر بارهای وارده می باشد. بههمین دلیل، از سالیان خیلی دور، مصالح ساختمانی نظیر خشت های رسی، با الیاف طبیعی نظیر موی اسب و کاه، مسلح شده اند.کامپوزیت های سیمانی مسلح با الیاف توانمند (HPFRCC) به مصالحی شامل ملات سیمانی با سنگدانه های ریز دانه و الیاف اطلاق می شود.ویژگی شاخص این مصالح آن است که تحت بارگذاری کششی، رفتار سخت شوندگی کرنش از خود بروز می دهند. این مصالح توانمند در بسیاریموارد نظیر سازه های مقاوم در برابر زلزله، بهسازی لرزه یی اعضای ساختمانی به کار روند. پس از صحت سنجی مدل اجزای محدود اتصال تیر بهستون، به منظور بررسی تاثیر پارامترهای مختلف اتصال بر روی رفتار لرزه ای آن، مدل های مختلف اجزای محدود، مدلسازی و تحلیل و نتایجبدست آمده از آنها تشریح گردید. در این بررسی در طول های متفاوت از ستون از مصالح کامپوزیت های سیمانی مسلح با الیاف توانمند استفادهگردیده است و تاثیر طول های مختلف کامپوزیت های سیمانی مسلح با الیاف توانمند در ستون بر عملکرد اتصال و همچنین با اتصال تیر بهستون بتن مسلح معمولی مقایسه گردیده است. در این بررسی نشان داده می شود که با استفاده از کامپوزیت های سیمانی مسلح با الیاف توانمنددر طول های معادل ارتفاع ستون (400 میلیمتر)، 2 برابر ارتفاع ستون (800 میلیمتر) و 2/5 برابر ارتفاع ستون (1000 میلیمتر)، باعث افزایش شکل پذیری اتصال به میزان 149، 153 و 140 درصد نسبت به حالتی که اتصال تیر به ستون از بتن مسلح معمولی، شده است.

؛HPFRCC، بتن مسلح، اتصال تیر به ستون، شکل پذیری، جذب انرژی، روش اجزای محدود