زهرا بحرانی فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز دانشگاه شیراز
فرشاد فرشچی تبریزی - دانشیار دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز دانشگاه شیراز
علیرضا وثوقی - استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه شیراز
فرنوش جوکار - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی دانشکده مهندسی شیمی، ، نفت و گاز دانشگاه شیراز

به دلیل ضعف های ذاتی که بتن سیمانی از نظر مشخصات مکانیکی و دوام دارد تقاضا برای یافتن یک جایگزین مناسب روبه افزایش است. امروزه طیف گستردهای از مواد و روش ها برای بهبود خواص بتن سیمانی (بتن سیمان پرتلند) و یا جایگزین استفاده سیمان دربتن وجود دارد که بسته به مقاومت های مکانیکی و شیمیایی مورد نیاز و مسایل سازهای و شرایط موجود، متناسب با هزینه ها انتخاب می شوند.چندین دهه است افزودن مواد پلیمری به عنوان یک گزینه برای بهبود خواص بتن مورد توجه قرار گرفته است و استفاده از انواع مختلفی از پلیمرهابر روی بتن و ملات سیمان مورد بررسی قرارگرفته اند. بتن اصلاح شده ی پلیمری به نوعی از بتن اطلاق می شود که چسباننده آن سیمان است اما بهمنظور بهبود برخی از خواص از مواد پلیمری به عنوان اصلاح کننده بهره می گیرند. در این تحقیق به بررسی نمونه ای از ترکیب جدید کوپلیمری دربتن جهت تعیین مقاومت فشاری بتن پرداخته شده است. با توجه به اینکه کوپلیمرها دارای خواص متفاوتی نسبت به هموپلیمرها هستند نتایج بسیارقابل توجهی در این خصوص گزارش شده است. در این گزارش چگونگی نحوه استفاده از کوپلیمر در مخلوط بتن بررسی شده، تا درصد بهینه در اینکوپلیمر برای بهبود مقاومت فشاری بتن معلوم شود. با توجه به اینکه دسترسی به مواد اولیه این کوپلیمر در ایران به سادگی امکان پذیر است، لذا درصورتی که بهبود خواص مکانیکی و کارایی بتن با استفاده از این کوپلیمر اثبات شود، در آینده می توان کاربرد آن را افزایش داد. نتایج ازمایشاتصورت گرفته نشان میدهد که بتن اصلاح شده ی پلیمری با میزان 3 درصد پلیمر در مقایسه با بتن معمولی باعث افزایش مقاومت فشاری می شود.

بتن، بتن اصلاح شده ی پلیمری، لاتکس پلیمری، مقاومت فشاری