فاطمه سادات مدنی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازههای آبی، دانشگاه فردوسی مشهد
سعیدرضا خداشناس - استاد گروه علوم و مهندسی آب، دانشگاه فردوسی مشهد
کاظم اسماعیلی - دانشیار گروه علوم و مهندسی آب، دانشگاه فردوسی مشهد

آبگیرهای کفی یکی از کارآمدترین روشهای آبگیری از رودخانه های کوهستانی پرشیب و با بار بستر درشت دانه می باشند. این آبگیرها درنیروگاه های برقآبی کوچک اهمیت بسزایی دارند. تا کنون سازه های آبگیر کفی به صورت شبکه فلزی با میله های تخت طولی، عرضی و متقاطعو یا با محیط متخلخل ساخته شده و مورد مطالعه قرار گرفتهاند. در مقاله حاضر طرح نوینی از آبگیر کفی با هندسه جدید معرفی و مورد بررسیقرار گرفته است. پارامترهای هیدرولیکی فرم آبگیر پیشنهادی در شرایط جریان زلال به صورت آزمایشگاهی اندازه گیری شدند. کانال انحرافبهصورت شوتی متقاطع در فاصلهای که توسعه یافتگی جریان به طور کامل محقق شده، زیر کانال اصلی به منظور تطابق بیشتر مدل با واقعیتساخته شد. با ساخت سه مدل آزمایشگاهی و عبور دادن دبی های مختلف به بررسی اثر تغییر شیب میله های آبگیر کفی بر عملکرد آن پرداختهشد و در نهایت عملکرد هیدرولیکی طرح جدید آبگیر کفی با فرم خط جریانی با عملکرد مدل آزمایشگاهی تخت با میله های طولی به کار گرفتهشده در این پژوهش از طریق اندازهگیری و محاسبه دبی منحرف شده مقایسه گردید. با توجه به نتایج بدست آمده در شرایط یکسان آبگیر بافرم خط جریانی، بهطور کلی دارای عملکرد بهتری است.

آبگیر کفی، فرم خط جریانی، جریان زلال، جریان متغیر مکانی، دبی انحراف