سیدهادی هاشمی رابری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت پروژه و ساخت، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یزد
نگین پورشفیعی ماهانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت پروژه و ساخت، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یزد

افزایش جمعیت و اهمیت و حساسیت مدیریت بحران و برنامه ریزی برای آن در سطح شهرها بیشتر آشکار می شود. یکی از الزامات مهم وتعیین کننده در سیستم های مدیریت ایمنی و حتی زیست محیطی آمادگی و واکنش در شرایط اضطراری می باشد.مدیریت بحران شامل یک سری فعالیت های مرتبط بوده که تابع مدیریت شامل ارکان اساسی برنامه ریزی، سازماندهی، تشکیلات، رهبری وکنترل می باشد . HSE شامل بهداشت، ایمنی, محیط زیست به عنوان مباحثی که بعد از انقلاب صنعتی مطرح شد. HSE نظام واحدی استکه صنایع برای یکپارچه کردن و رسیدن به دید منطقی و فراگیر در زمینه ایمنی، بهداشت و محیط زیست پیشنهاد نمودند. در برخی صنایع،کنترل کیفیت نیز به این مجموعه اضافه شده. HSEQ و به عبارتی ساده تر استاندارد HSE روندی مدیریتی برای پوشش دادن نقاط ضعفایمنی و بهداشتی در یک مجموعه صنعتی خواهد بود.شناخت جنبه های مختلف کار از نظر HSE و حرکت به سوی بهبود مستمر، از اهداف استاندارد کردن روشهای اجرایی است.هدف از استقرار این سیستم ارایه روشی است هدفمند بر پایه استانداردهای موجود برای حصول اطمینان از اینکه مخاطرات بالقوه و بالفعلموجود در زمینه ایمنی، بهداشت و محیط زیست بطور دقیق تعیین و بطور موثر حذف و یا کنترل شوند. با توجه به اشتراکات بین استانداردISO4001 و OHSAS18001 استقرار یکپارچه این دو سیستم در هنگام استقرار تمامی الزامات مر بوط به این دو استاندارد در نظرگرفته می شود.پیمانکاران به عنوان بازوی اجرایی طرحهای عمرانی، موظف هستند تمامی فعالیت های خویش را مطابق ضوابط، قوانین، برنامه ریزی و اجرانمایند. اغلب لزوم استقرار و رعایت ایمنی، HSE استانداردها و اصول بهداشت و محیط زیست را ضروری و لازم الاجرا می دانند. باتوجه بهحوادث گذشته این طرح هزینه ساز نیست، بلکه یک سرمایه گذاری است.

؛HSE، مدیریت ، ایمنی، بهداشت، پیمانکاران