علیرضا چایچی شبستری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی زلزله دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران
امید بهار - استادیار پژوهشکده سازه، پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، تهران، ایران

مدتها است که طراحی مبتنی بر عملکرد در طراحی لرزه ای سازه ها مطرح گردیده و روش های مختلفی نیز برای آن ارایه شده است. روش طراحی مستقیم مبتنی بر تغییر مکان یکی از زیرشاخه های طراحی مبتنی بر عملکرد است که در آن تغییر مکان به عنوان یک عامل اصلی در طراحی سازه مورد توجه قرار می گیرد. تاکنون مبانی این روش برای سیستم های سازه ای مختلفی مورد بررسی قرار گرفته و روابطی جهت طراحی پیشنهاد شده است. در این مقاله با انجام تحلیل های غیرخطی مختلف تلاش شده تا پارامترهای این روش طراحی در سیستم دوگانه قاب خمشی فولادی و دیوار برشی بتنی در سازه های بلند مرتبه مورد بررسی قرار گیرد. در این مطالعه سه مدل سازه ای با تعداد طبقات 20، 24 و 28 طبقه تحت تحلیل های دینامیکی، استاتیکی غیرخطی و تارخیچه زمانی غیرخطی قرار گرفته و برای کلیه مدل ها پارامترهای طراحی به روش تغییر مکان استخراج شده و با مبانی این روش طراحی مورد مقایسه قرار گرفته اند.

تحلیل استاتیکی غیرخطی، تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی، طراحی عملکردی مبتنی بر تغییر مکان، سیستم دوگانه قاب خمشی فولادی با دیوار برشی بتنی، سازه های بلند مرتبه