مهدی رحمتی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه، گروه عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد
مهدی کماسی - استادیار، گروه عمران، دانشگاه آیت الله بروجردی

جداسازی لرزه ای یکی از روش هایی است که بطور همزمان جابجایی و شتاب طبقات را کاهش می دهد. یکی از شیوه های مورد استفاده در اینزمینه، جداسازی تراز پایه توسط یک لایه شن می باشد. از مهم ترین ویژگی های این روش پایین بودن هزینه های اجرا و دسترسی آسان به مصالحمی باشد. در این پژوهش، رفتار دینامیکی ساختمان های با اسکلت فلزی 2 تا 5 طبقه در دو حالت با پایه ثابت و با پایه لغزشی بررسی شده است.بدین منظور از تحلیل دینامیکی خطی جهت بررسی پاسخ لرزه ای و تعیین سطح عملکرد دو سیستم استفاده گردیده است و با استفاده از نرم افزارGeo studio 2012 که یک نرم افزار المان محدود است نتایج بدست آمده در تحلیل و تحقیقات انجام گرفته مورد بررسی و مقایسه قرار میگیرند. نتایج این مطالعه علاوه بر این که بیانگر عملکرد مناسب سازه های جداسازی شده نسبت به سازه هایی با پایه های ثابت می باشد، نشان میدهد که بیشترین جابجایی نسبی ساختمان مربوط به خاک ماسه سست می باشد، همچنین ماسه متراکم در پیک های بیشینه جابجایی، کمترینجابجایی را داشته و بهترین عملکرد جداساز مربوط به این حالت می باشد و مقدار بهینه ضخامت جداساز شنی برای شرایط سازه های مورد بررسیمقدار 40 سانتی متر تعیین شد.

جداسازی لرزه ای، رفتار دینامیکی، پایه لغزشی، پاسخ لرزه ای، جابجایی نسبی