شناسایی و رتبه بندی عوامل ریسک در پروژه های تونل سازی شهری با استفاده از روش MADM

حدود 50 سال از پیدایش، تکوین و کاربرد سیستم های مدون و منظم برنامه ریزی و کنترل پروژه و همچنین مدیریت پروژه می گذرد و کارتوسعه، تکمیل و بهره برداری از این سیستمها و روش ها همچنان ادامه دارد. هدف مهم و کار اصلی سیستم های برنامه ریزی و مدیریتپروژه (نظارت)، دستیابی به هدف های برنامه، طرح پروژه از راه بهینه نمودن مدت زمان، هزینه ی اجرا و کیفیت نتایج پیش بینی شده یا موردانتظار آنهاست. بدین جهت، ابزاری موثر و کارامد برای مدیریت برنامه، طرح و پروژه می باشد. طرح ها و پروژه ها در هر کشوری، همچونچرخ هایی برای تحرک ماشین رشد و توسعه ی اقتصادی اجتماعی به شمار می آیند. یکی از بهترین روش ها برای تسریع در انجام پروژه های تونل سازی از قبیل خطوط مترو، فاضلاب، خطوط انتقال برق و ... اجرای تونل بهروش حفاری مکانیزه توسط دستگاه حفار مکانیزه می باشد. برای اینکه بهترین بازدهی را در مراحل اجرای تونل به این روش شاهد باشنداحساس نیاز به یک مدیریت سازمان یافته و منطقی وجود خواهد داشت. متاسفانه تاکنون در بحث های مدیریت ساخت پروژه های مکانیزهشهری از ابتدای شروع پروژه برنامه ریزی صحیح و تفکیک کارها بدرستی در کشور صورت نپذیرفته است. همین امر سبب اتلاف انرژی وهزینه مازاد برای پروژه ها بوده و همچنین بدلیل عدم مدیریت صحیح زمان پروژه ها به درازا کشیده شده است. رتبه بندی ریسک های یکپروژه به ویژه زمانی که تعداد عوامل ریسک زا افزایش مییابد به عنوان بخشی مهم از فرایند پیچیده مدیریت ریسک محسوب می شود. در اینتحقیق نخست ساختار جامعی از ریسکهای اصلی پروژههای تونلسازی در قالب 17 دسته اصلی و بیش از 150 زیر سطح تهیه خواهد شد وسپس این ریسک ها در عملیات تونلسازی شهری تونل نیایش در شمال شهر تهران رتبه بندی خواهد شد.

Keywords:

عوامل ریسک ساز , تونل سازی شهری , مدیریت تونل , روش MADM