بررسی عوامل موثر بر توسعه مسیر شغلی کارکنان در دادگستری استان مازندران

در ایده سنتی مسیر شغلی (در محیط کسب و کار) برای بسیاری از افراد، یک سری ترفیعات و یا تنزل های تقریبا اتوماتیک ایجاد می شود و این ترفیعات و انتقالات برای آن ها، متداول ترین شکل بی ثباتی به شمار می آید. اما مدیریت، امروز با زمینه های کامل متفاوتی مواجه است و بنابراین نیاز است تا مدیریت کار راه و توسعه مسیر شمالی بررسی شود. این موضوع نه تنها به دلیل تفاوت در نقش ها، بلکه به دلیل وجود تفاوت در انتظاراتی است که هر دو طرف (کرد و سازمان) نسبت به همدیگر دارند، در حالی که کارفرمایان و مدیران در تغییر مشاغل امتیاز ویژه مدیریتی دارد، کارکنان نیز به دلیل موقتی بودن تعهد استخدامی در یک موقعیت نامناسب قرار می گیرند. آن ها نمی توانند مدت طولانی به سازمان در زمینه هدایت دهان راهه خود اعتماد کنند. پژوهش حاضر با درنظرگرفتن این دیدگاه به بررسی عوامل موثر بر توسعه مسیر شغلی در دادگستری استان مازندران تمرکز داشته است که جامعه آماری پژوهش شامل 109 نفر از کارکنان غیر قضات دادگستری که از روش نمونه گیری تصادفی ساده و با استفاده از جدول مرغان که تعداد 83 نفر به عنوان نمونه آزمودنی انتخاب گردیدند. روش پژوهش از نوع توصیفی - پیمایش و در قالب زمینه یابی و ابزار آن پرسش نامه بوده است که جهت تعیین پایایی ابزاری از ضریب آلفا و کرونباخ بهره گیری شده است که مقدار آن 78% محاسبه گردیده و داده های حاصل از طریق نرم افزار SPSS و تحلیل شده است و نتایج نشان داده است که برنامه ریزی مسیر شغلی، رضایتمندی مسیر شغلی، تعهدمندی مسیر شغلی، مدیریت مسیر شغلی جایگاه موثر بر توسعه مسیر شمالی داشته اند.

Keywords:

مسیر شغلی , مدیریت , توسعه , رضایتمندی و تعهدمندی