نقش گردشگری به عنوان یکی از راهکارهای گذار از اقتصاد متکی به نفت به اقتصاد پایدار (با تاکید بر منطقه ژیوپلیتیکی خلیج فارس)

با توجه به تحولات گوناگون پدید آمده در عصر حاضر که به عصر اطلاعات و ارتباطات معروف گردیده است، شاهدتاثیر این تحولات در ابعاد مختلف زندگی بشر، خصوصا ابعاد اقتصادی، امنیتی، سیاسی و اجتماعی در جهان هستیم. شاید با کمی تساهل بتوان گفت این تحولات بقدری متکثر بوده که گویی جهان جدید در حال خلق شدن است. این تحولات در کنار مخاطرات خاص خود، فرصتهای خوبی در عرصه های گوناگون خصوصا کمک به توسعه و تفاهم از طریق صنعت گردشگری با جذب درآمد برای انباشت سرمایه و تبادل و نشر فرهنگ برای کشورها به همراه داشته است. امروزه شاهد بروز و ظهور صنعت گردشگری به عنوان یک صنعت سبز و پاک با درآمدزایی بسیار خوب برای کشورها هستیم. برعکس دوران گذشته که صنایعی همچون خودروسازی و صنایع دیگر مثل گاز و نفت ابزار درآمد اقتصادی بالا بوده، صنعت گردشگری جایگزین آنها در امر کمک به توسعه، امنیت و رفاه گردیده است. استفاده از صنعت گردشگری علاوه بر ایجاد درآمد بیشتر برای کشورها، تفاهم بیشتر آنها با همدیگر را نیز به همراه دارد. توسعه صنعت گردشگری نیازمند هنر معاشرت بین المللی، وجود امنیت پایدار، وجود بسترهای رفاهی و بهداشتی و جذابیتهای محیطی و کالبدی و اقلیم مناسب به همراه تبلیغات یا معرفی مناسب جاذبه ها از سوی دولتمردان و مهمتر از همه نیازمند فرهنگ تعاملی و تفاهمی است . وجود این مولفه ها در کنار یکدیگر و پیوسته به هم است. منطقه خلیج فارس به دلیل داشتن اقلیم جذاب، امنیت بالا و بهره مندی از فرهنگ و تمدن و تاریخ چند هزارساله مستعد جذب گردشگران داخلی و بین المللی است. از جنبه بیرونی برای جذب گردشگر خارجی نیاز به همگرایی بیشتر است. ما باید فکر کنیم چطور با استفاده بهتر از فرصتهایی که صنعت گردشگری پیش روی ما قرار می دهد، جهت ایجاد نشر فرهنگ خودی و کسب درآمد بیشتر و در نهایت توسعه کشور خود از آن بهره مند شویم. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی و مطالعات اسنادی مکتوب سعی نمودیم که به موضوع مذکور بپردازیم. با نگاه سیستمیک و داشتن فرهنگ تعاملی و تفاهمی می توان به امر توسعه گردشگری و توسعه همه جانبه در منطقه خلیج همیشه فارس امیدوار بود.

Keywords:

گردشگری , تفاهم , خلیج فارس , توسعه , اقتصاد پایدار