بررسی توانایی آینده پژوهی دانشجویان دوره دکتری فنی- مهندسی و علوم انسانی (دانشگاههای امیرکبیر و علامه طباطبایی)

هدف پژوهش حاضر بررسی توانایی آینده پژوهی دانشجویان دوره دکتری فنی- مهندسی و علوم انسانی دانشگاه های امیرکبیر و علامه طباطبایی بود. این پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان دوره دکتری بود که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده تعداد 300 نفر انتخاب شدند. ابزار تحقیق نیز از پرسشنامه پارسا و همکاران (1390 (استفاده گردید. در این پژوهش از روش های آمار توصیفی، test- T مستقل و همبستگی پیرسون استفاده شده است. یافته ها نشان داد که توانایی آینده پژوهی در دانشجویان در حد متوسط بوده و دانشجویان علوم انسانی در همه ابعاد از میانگین بالاتری نسبت به دانشجویان فنی و مهندسی برخوردار بودند. یافتههای پژوهش نشان داد که در ابعاد درک مفهومی و توانایی محاسباتی تفاوت بین دانشجویان معنی دار نیست و تنها در بعد روحیه آینده پژوهی تفاوت میان آنان معنی دار است. همچنین بر اساس نتایج بدست آمده همبستگی مثبت و معناداری بین ابعاد توانایی آینده پژوهی دانشجویان وجود دارد.

Keywords:

آینده پژوهی , درک مفهومی , توانایی محاسباتی , روحیه آینده پژوهی , دانشگاه