جایگاه بخش کشاورزی در توسعه پایدار سکونتگاه های انسانی

کشاورزی یکی از بخش های مهم اقتصاد ایران است. بررسی جایگاه این بخش در رشد عمومی اقتصاد از اهمیت زیادی برخوردار است. توسعه پایدار هر جامعه ای مستلزم توسعه همه ی بخش های اقتصادی آن جامعه است. با توجه به اینکه کشور ایران یک کشور نفتی شناخته می شود تقویت سایر بخش های اقتصادی در راستای اقتصاد مقاومتی از ضروریات است. هدف از این تحقیق بررسی جایگاه بخش کشاورزی در توسعه پایدار سکونتگاه های انسانی است. به همین منظور سعی شده است به طور خلاصه برخی از پتانسیل ها و چالش های موجود در بخش کشاورزی بیان گردیده و با استفاده از روش اسنادی داده های مورد نیاز تحقیق جمع آوری و سپس با شیوه توصیفی تحلیلی مورد بررسی و جمع بندی قرار گیرد. بخش کشاورزی یکی از بخش های مهم اقتصادی کشور است که بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی با وجود تاکید فراوان کمتر مورد توجه قرار گرفته است. با وجود اهمیت فراوان بخش کشاورزی در تامین نیازهای غذایی کشور و افزایش صادرات غیر نفتی، سهم این بخش از دریافت سرمایه گذاری بخش خصوصی و دولتی بسیار کم بوده است. لذا سهم بخش کشاورزی در تولید ناخالص داخلی کم است. با توجه به شرایط کنونی حاکم بر کشورمان، نیازمند به کارگیری راهبرد جدیدی برای توسعه اقتصادی کشور هستیم که در این مورد می توان به چند بخشی کردن اقتصاد و کاهش اتکاء به نفت و توجه ویژه به بخش کشاورزی اشاره کرد. در پایان این تحقیق پیشنهاداتی در جهت توسعه پایدار بخش کشاورزی ارایه می گردد.

Keywords:

جایگاه بخش کشاورزی , توسعه پایدار , پتانسیل و چالش های بخش کشاورزی , صادرات غیر نفتی , اقتصاد مقاومتی