طاها عشایری - دانشجوی دکتری جامعه شناسی دانشگاه کاشان،
میلاد رستمی - کارشناس ارشد علوم اجتماعی دانشگاه تهران

اقتصاد مقاومتی به الگویی اطلاق می شود که در نظام جمهوری اسلامی ایران برای گذار از بحران های اجتماعی، ترسیم چشم انداز پیشرفت جامعه، مقابله با نوسازی و توسعه تهی ساز و ایدیولوژیک و بی هویت ساز مطرح شده است. اقتصاد مقاومتی به معنای تقویت توان ملی، اقتصادی و ارتقای بینه تولیدی جامعه و کاهش بیکاری است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که نوع سبک زندگی، فساد اجتماعی، اقتصاد تک محصولی نفت، واردات بی رویه، قاچاق کالا، انحصارطلبی، وابستگی به تولیدات خارجی، تولیدات بی کیفیت، اسراف و فرهنگی شدن مصرف و تصدی گری دولت از موانع عمده تحقق اقتصاد مقاومتی در ایران هستند

اقتصاد مقاومتی، فساد، سبک زندگی، نفت، دولت