تحلیلی بر میزان درک از مفهوم حقوق و تکالیف شهروندی و عوامل اجتماعی موثر بر آن بین گروه سنی (25-59) ساله، مناطق (1 و 16) شهر تهران در سال (1394)

پژوهش حاضر به بررسی میزان درک از مفهوم حقوق و تکالیف شهروندی بین گروه سنی (25-59) ساله، مناطق (1 و 16) شهر تهران پرداخته است. روش پژوهش تبیینی از نوع پیمایش است. نمونه پژوهش شامل 460 شهروند از شهروندان زن و مرد مناطق (1-16) شهرداری شهر تهران در سال 1394 بوده که با روش نمونه گیری سهمیه ای تصادفی انتخاب شده اند و با آزمون های استنباطی تحلیل آماری شده اند. عمده ترین یافته های پژوهش نشان داد:بین میزان درک گروه های سنی (25-59) ساله از مفهوم حقوق شهروندی رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. یعنی با افزایش سن شهروندان ( گروه سنی 25-59 ساله) میزان درک از مفهوم حقوق شهروندی کاهش می یابد و بالعکس. اما بین میزان درک گروه های سنی (25-59) ساله از مفهوم تکالیف شهروندی رابطه معنادار وجود نداشت. بین میزان اثر عوامل اجتماعی (و ابعاد آن شامل حضور در عرصه های عمومی و میزان آگاهی های اجتماعی) و میزان درک از مفهوم حقوق و تکالیف شهروندی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. یعنی با افزایش میزان عوامل اجتماعی، میزان درک از مفهوم حقوق و تکالیف شهروندی هم افزایش می یابد و بالعکس. همچنین بین متغیرهای زمینه ای (منطقه محل سکونت، مدت سکونت در محل، محل تولد، جنسیت، تحصیلات، وضعیت تاهل و نوع شغل) و میزان درک از مفهوم حقوق و تکالیف شهروندی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین از بین ابعاد عوامل اجتماعی و زمینه ای، حضور در عرصه عمومی بیشترین تاثیر را - نسبت به دو بعد دیگر عوامل اجتماعی و زمینه ای (میزان آگاهی های اجتماعی و متغیرهای زمینه ای) – بر میزان درک از مفهوم حقوق و تکالیف شهروندی دارد