منافع و مضار عضویت در سازمان تجارت جهانی برای کشورهای نفتی در حال توسعه

با توجه به ارایه رسمی گزارش رژیم تجاری ایران توسط وزارت امورخارجه کشور به دبیرخانه سازمان تجارت جهانی در 26 مهر 1388و نیز اهمیت شناخت اثرات الحاق به این سازمان، این تحقیق به دنبال بررسی منافع و مضار عضویت در این سازمان برای کشورهای درحال توسعه دارای منابع نفتی می باشد. از زمان شروع به کار این سازمان، اکثر کشورهای عضو اوپک (غیر از ایران، عراق و الجزایر به عنوان اعضای ناظر) که طبق طبقه بندی سازمان ملل متحد جزو کشورهای در حال توسعه محسوب می شوند به عضویت این سازمان درآمده اند. وابستگی اقتصاد این کشورها به درآمدهای حاصل از صادرات نفت سبب مشکلات متعددی از جمله تضعیف انگیزه کار، گسترش فرهنگ رانت خواری و اتلاف منابع اقتصادی می شود که این عوامل به همراه بسیاری عوامل دیگر باعث ایجاد موانع متعددی در برابر توسعه کشورهای صادرکننده نفت می شوند. این امر در کنار فراگیر بودن عضویت کشورها در WTO (بیش از 160 کشور)، بیش از پیش اهمیت موضوع تاثیرات عضویت در WTO را برای کشورهای نفتی روشن می سازد. هدف اصلی در این تحقیق پرداختن به اثرات مثبت و منفی حاصل از عضویت در WTO و الزامات عضویت موفقیت آمیز کشورهای صادرکننده نفت می باشد. در همین راستا ابتدا به کانال های تاثیرگذاری عضویت در این سازمان بر اقتصاد کشورها پرداخته، و سپس به مزایا و مضرات عضویت بر صادرات، سیاست های اقتصادی و ساختار نهادی این کشورها پرداخته می شود. نهایتا یک لیست از مجموعه مزایا و مضار متصور برای عضویت کشورهای نفتی درحال توسعه در سازمان جهانی تجارت ارایه می گردد.

Keywords:

سازمان تجارت جهانی , اقتصاد بین الملل , کشورهای نفتی , توسعه اقتصادی