مریم فکری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران
بهمن بخشی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران

در این پژوهش به دنبال بررسی روند تحول شاخصهای توسعه انسانی و اجتماعی در جامعه ایران می باشیم. روش بکار رفته در این مقاله روش تطبیقی و اسنادی است و اطلاعات و دادهها از گزارش شاخصهای توسعه انسانی سازمان ملل استخراج شده است و تلاش شده تا با استناد به گزارش توسعه انسانی سازمان ملل، وضعیتجامعه ایران با تکیه بر برخی از شاخصهای مهم توسعه انسانی با سایر کشورها مورد بررسی قرار گیرد . در ادامه این مقاله همچنین به بررسی وضعیت شاخص توسعهانسانی در استانهای ایران طی دهه گذشته پرداخته میشود. نتایج حاصل از بررسیها نشان میدهد که در سال 2014 شاخص توسعه انسانی ایران نسبت به سال گذشته دو پله نزول یافته است. همچنین در نوشته حاضر سعی میشود تا با استفاده از آمار شاخص توسعه انسانی استانهای کشور، میزان محرومیت و توسعه این استانها مورد ارزیابی قرار گیرد که بر اساس نتایج حاصل از این آمارها، استانهای سیستان و بلوچستان، کردستان، آذربایجان غربی و ایلام از جمله محرومترین استانها از لحاظشاخص توسعه انسانی محسوب میشوند و همینطور با توجه به مقادیر HDI ، استان تهران، سمنان، اصفهان و یزد در رتبههای برتر شاخص توسعه انسانی قرار دارند

توسعه انسانی،شاخص های توسعه انسانی،توسعه اجتماعی ، ایران