محمد سلگی - دانشجوی رشتهی دبیری آموزش زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید مقصودی همدان

داستان هفت خان رستم یکی از مهم ترین و نام آورترین داستان های شاهنامهی فردوسی است که درباره ی جنبههای گوناگون آن، سخن های فراوان گفته و پژوهش های بسیار نوشته شده. در این پژوهش، هفت خان از نگاهی دیگر بررسی میشود و نگارنده بر آن است تا حضور خداوند دادگر در یکایک خانها و یاریرسانیهای او به جهان پهلوان ایرانی را تحلیل کند. سپس از پیوندهای اندیشهای حکیم فرزانهی توس با قرآن و حدیث سخن به میان میآید. سرانجام خواهید دید که در یکایک این هفت مرحلهی سهمگین، حضور پروردگار جهان آفرین، با 9 صفت گوناگون انکارناشدنی استیزدان نیکیدهش )= دادار نیکیدهش( ، داور دادگر ، کردگار ، گیهان خدیو ، داور راستگوی ، دادگر یک خدای ، پاک یزدان ، خداوند مهر )= خداوند هور( و یزدان پیروزگر. با این اوصاف، اندیشه، گفتار و کردار رستم، آیاتی مانند الیس اهلل بکاف عبده و من یتوکل علی اهلل فهو حسبه را در ذهن تداعی و از ایمان شکاف ناپذیر وی حکایت میکند؛ ایمانی که مانند پیکر رستم، پوالدین و استوار است.

فردوسی، هفت خان، رستم، خدا