محمدحسین حیدری - عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان
زهره متقی - دانشجوی دوره دکتری رشته فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه اصفهان

عرفان و تربیت ازحلقههای اصلی نظام فکری اندیشمندان معاصراست، دراین میان علامه جعفری جایگاه ویژه دارد؛زیرا تعلیم وتربیت و عرفان ،حلقه های یک زنجیره فکری از نظام جامع معرفتی ایشان است.لذادر این پژوهش با توجه به چالش-های عرفانهای نوظهور وآسیبهای تربیتی آن به این دیدگاه پرداخته شده است .علامه جعفری ضمن اشراف بر اکثر مکاتب عرفانی بشری ودینی، الگویی جامعی ازتربیت عرفانی ارایه داده است. با این رویکرد که تربیت عرفانی بخشی ازالزاماتنظام جامع تعلیم و تربیت همگانی بوده و مسیر نیل به هدف کلی انسان درحیات معقول است.برآیند تمام این نظام معرفتی،نوعی عرفان حقیقی و کاربردی به نسل جوان وهمچنین متولیان امر تعلیم و تربیت است،که جایگاه مربی راهنما و متربی که بصورت متعادل پرورش یافته وبر نیازهای خود و دیگران آگاه وعالم به جایگاه خود در جهان است، را تبیین می- نماید.روش مقاله اسنادی –تحلیلی است

عرفان اسلامی، علامه محمد تقی جعفری ،تربیت عرفانی ،تعلیم و تربیت اسلامی ،حیات معقول