ابراهیم محمدی - کارشناس ارشد،آموزش و پرورش، چابهار، ایران
محی الدین محمدی - استادیار، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، ایران

ابوسعید ابوالخیر از جمله عارفانی است، که نقش موثری در دورههای بعد از خود داشته است، و با عرفان ناب خویش،توانسته است صدها سال در جان و دل اهل عرفان ماندگار شده و رسالت عرفانی خویش را جاویدان سازد. در این مقالهسعی شده است، نمونههایی از سخنان این عارف نامدار، مورد تحلیل واقع شود و برخی از گفتههای وی که به شطح معروف گردیده، مورد تفسیر و تشریح قرارگیرد و نمونه شواهدی از برداشتهای دیگر عرفا نسبت به نوع سخن ایشان آورده شدهاست، تا ابهامی برای مخاطبان اینگونه سخنان، نماند، و نظرات عارفان را بهتر و آسانتر درک کنند. در این پژوهش، ضمن معرفی، اقوال و احوال این عارف، به تبیین معنای حقیقی عرفان - برخاسته از اندیشههای عرفانی ابوسعید - و شرایط و ضوابط حرکت در این مسیر را بیان داشته و ابهامزدایی از سخنان شطحگونه را مورد بررسی قرار داده است، و همچنین بهدیدگاه عارفان، نویسندگان، ادیبان و شاعران، دربارهی این شخصیت عرفانی، پرداخته شده است. تعریفی جامع از مفهوم واژهی عشق، که رکنی از ارکان اصلی عرفان و عرفا میباشد، ارایه شده است

شطح، اقوال عرفانی، عرفان، ابوسعید ابوالخیر، عشق