نقش تلمیح در شعر معاصر( نیمایوشیج)

تلمیح یا آوردن واژه ای یا اصطلاحی کوتاه که بتواند ذهن خواننده را به یاد داستان تاریخی یا حکایت یا آیه قرآنی بیندازد، از مشخصه های بارز یک شعر قوی و ادیبانه است که در لابلای متون ادبیات فارسی ) شعر کلاسیک یا شعرنو( بازتاب پیدا کرده است. تلمیح، مانند پلی است که گذشته ی دور و دراز را به حال پیوند می دهد و مانند آیینه ای غبارگرفته خاطرات مه گرفته را بازگو می کند. بیان افسانه ها و اساطیر گذشتگان در قالب آرایه ای زیبا و دلنشین به نامتلمیح ،جای پای عمیقی در ژرفای آثار و دواوین شاعران پارسی دارد. گاهی حاصل تجربیات و تلاش ملتی بزرگ در یک واژه کوچک ،خلاصه می شود.تلمیحات ، به صورت رمزواره و نمادین در متون ادبی نقش بازی می کنند . باتوجه به وجود تلمیحات در ادبیات معاصر ما را به آن وا می دارد تا بتوانیم که به رمز و راز این صنعت ادبی در آثارشاعر بزرگ معاصر، نیما یوشیج پی ببریم . در راستای موضوع این جستار ، نویسندگان مطالب گوناگونی را مطرح ساخته اند که با مراجعه به آنها می توان به وجود تلمیح در آثار نیمایوشیج پی برد. بی شک وجود تلمیح چه در شعر کلاسیک و چه در شعر نو جذبه خاصی به شعر داده است

Keywords:

ادبیات , معاصر , تلمیح , اسطوره , نیمایوشیج