اردشیر فتحعلی عباسکوهی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی، مدرس پیام نور و حوزه علمیه

شناخت ساختار روایی و توصیف و تشریح شخصیت های داستان ، یکی از مهم ترین نکته ها در پژوهش های ادبی است و پژوهشگران می کوشند از طریق معنا شناسی، ارتباط بین شخصیت های داستانی را تبیین کنند.یکی از شیوه های جدید تبیین شخصیت ها و ارتباط آنها با یکدیگرالگوی کنشگرگریماس است. گریماس روایت شناسی ساختارگراست. او فرضیه مدل کنشی را با هدف نمایان ساختن نقش شخصیت ها ارایه داد.در این الگو شش کنشگر نقش ایفا می کنند که عبارتند از: کنشگر فاعل، فرستنده، گیرنده، یاری دهنده، بازدارنده وشیء ارزشی. البته واژه کنشگر از شخصیت داستانیفراتر می رود؛ زیرا کنشگر فقط انسان نیست بلکه می تواند شیء، گروها واژه ای مجرد و انتزاعی باشد.نگارنده در این پژوهش بر آن است با بهره مندی از الگوی کنشگر گریماس به بررسی شخصیت های داستان سیاوش در شاهنامه فردوسی بپردازد.

شخصیت و شخصیت پردازی، گریماس، الگوی کنشگر، داستان سیاوش