تبیین مراتب سه گانه فقر و فنا در عرفان نظری و عملی

مسیله پیش رو تضاد میان بداهت وجود موجودات و اتصاف آنها به فناست به گونه ای که فقر ذاتی هرگز از آنها زایل نمیگردد علت هویدایی کمالات مکنون حق، حب ذاتی حق تعالی به ظهور خویش است. آنجا که بسیط خویش را درمرایی موجودات آشکار سازد، شایبه دوگانگی در آن متصور نیست، یکی است که بی شمار رخ نموده است. به همین دلیل هر آنچه در دار هستی خودنمایی میکند جز کمالات نامتناهی حق نیست. سالک در سیر معرفتی خویش ابتدا همه هستی را از جهت همه مراتب، فانی در ذات و صفات و افعال حق میبیند و سرانجام از این مشاهده خویش نیز که نشان دوگانگی و خلاف توحید حقیقی است، فانی می ش ود. این فنا نمود فقر ذاتی همه موجودات از جمله وجود خود سالک است. در عرصه عمل نیز، در هر مرتبه از فنا، سالک به نبود خویش و حقیقت توحید در آن مرتبه پی میبرد تا قله توحید که همانا توحید ذاتی باشد را فتح نماید. روش تحقیق کتابخانهای است و هدف تبیین علت فقر و فنای ذاتی در عرفان نظری و عملی است.

Keywords:

فقر , فنا , توحید , عرفان نظری , عرفان عملی