معصومه رحمانی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد،دانشکده ادبیات و علوم انسانی ،دانشگاه پیام نور لواسانات
علیرضا حسینی - دکترا،استادیار زبان و ادبیات عربی ،دانشکده ادبیات و علوم انسانی ،دانشگاه پیام نور لواسانات

حافظ و ابن فارض از شاعران و بزرگترین سرایندگان شعر غنایی در زبان فارسی و عربی می باشند . درون مایه ی اغلب شعر این دو شاعر عشق است ؛ تا آنجا که می توان دیوان حافظ را دیوان عشق نامید ، همچنین ابن فارض را بدین سبب سلطانالعاشقین لقب دادند . هرچند در باب عشق،سخنان فراوانی عرضه شده؛اما بازهم میدان سخن،برای شیفتگان این عرضه باز است. هدف اصلی مقاله حاضر بررسی ویژگیهای عشق از زبان این دو شاعرمی باشد.برای این کار،شش ویژگی:ازلی وابدی بودن عشق؛عشق،اساس آفرینش؛دشواری راه عشق؛ مورد بررسی تطبیقی و تحلیل قرار گرفته است. یافته های این پژوهش نشانی می دهد که موارد اشتراک دو شاعر فراوان است که می تواند برای شناخت افق شعر هر دو شاعر موثر افتد. از این ویژگی های مشترک می توان به پدیده ی درمان گری عشق ، دشواری عشق و بی درمان بودن آن اشاره کرد.

عشق ، حافظ، ابن فارض