نقش نماد در شعر نیما یوشیج
Publish place: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,320
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_0282
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
Abstract:
نماد گرایی و سرایش شعر نمادین از گذشته تا حال در شعر و بیان شاعران و نویسندگان رواج داشته است؛ آن هم به سبب عوامل سیاسی،اجتماعی، زبانی و درهم شکستن هنجارهای زبان. اما نمادگرایی در شعر معاصر ایران از حدود سال 1316با شعر ققنوس نیما یوشیج آغاز شد و با آثاری دیگر؛ چون مرغ آمین ، کارشب پا ، پادشاه فتح بر دامنه ی شعری سمبولیک افزود.از بعد از شهریور 1320 شعر نمادین یا سمبولیک نیما طرفدارانی جدی یافت و کسانی؛ چون اخوان ثالث و احمد شاملو، شیوه ی نیما را پی گرفتند. این تحقیق با هدف بررسی نقش نماد در شعر نیمایوشیج به انجام رسیده است. پس از بررسی اشعار نیما یوشیج به این نتیجه رسیدیم که درشعر معاصراز جمله، اشعارنیما، به عنوان پدر شعر نوی فارسی نمادین و استعاری بودن واژگان، بسامد بالایی دارد و بسیاری از واژگان و اشعار به صورت نمادهای اجتماعی و سیاسی (فردی و عمومی) به کار رفته است؛ به دیگر سخن، نماد گرایی بخش سبک آفرین شعر نیمایی به حساب می آید.
Keywords:
Authors
محمدرضا بختیاری
استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور مرکز نقده
فرحناز مردی
دانشجوی کارشناسی ارشد زبان وادبیات فارسی دانشگاه پیام نور مرکز نقده
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :