احمدرضا کیخای فرزانه - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی زاهدان
غلامحسین خمر - دانشجوی دکتری رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی زاهدان

توماس مور سیاستمدار انگلیسی اولین کسی بود که اصطلاح یوتوپیا را به کار برد. یوتوپیای او از بهترین نمونههای آرمانشهری در تاریخ اروپا است . شاهنامه فردوسی نیز که اثری سترگ در بیان عظمت و شکوه کشور ایران است؛ از اینجهت که تحت تاثیر محیطی پرآشوب به وجود آمده و دربردارنده جهانبینی فردوسی است میتواند به عنوان آرمانشهر فردوسی در ردیف بهترین آرمانشهرها قرار گیرد. هدف این پژوهش بررسی تطبیقی این دو آرمانشهر و دستیابی به وجوهاشتراک و افتراق آنها به عنوان دو آرمانشهر شرقی و غربی است. ستایش خداوند، خردورزی و دادورزی، تهذیب اخلاقو تاکید بر دانشاندوزی از مهمترین موارد اشتراک این دو آرمانشهر است. دین مهمترین عامل اختلاف بین این دو آرمانشهر است که باعث ایجاد تفاوتهای دیگر در آنها میشود. روش پژوهشی به کار گرفته شده در این تحقیق به صورت کتابخانهای است و اهداف به دست آمده به شیوهی توصیفی- تحلیلی طبقه بندی شده است

فردوسی،توماس مور،شاهنامه، یوتوپیا،آرمانشهر