جستاری در افکار تقریبی عبدالرحمن جامی با محوریت حضرت علی(ع)

حافظه ی تاریخی بشر نظریاتی را در خود ثبت نموده است که هر یک به میزانی، اجتماع را متاثرساخته و تحولاتی ایجاد کرده اند. عدم توهین به پیشوایان دینی و اصول مذهبی سایر مذاهب اسلامی یکی از این اندیشه هایی می باشد که هم اکنون در بخشی از نظریه ی تقریب مذاهب مطرح می شود. هر چند از لحاظ تاریخی پیشینه ی طرح تقریب، بین مذاهب اسلامی در قالبی منسجم به دهه1491 میلادی بر می گردد ولی بررسی ها نشان می دهد که می توان مایه هایی از این تفکر را هر چند به صورت ناقص و نیمه تمام و شاید به همراه تقیه و ... در آثار شاعران و نویسندگان و نظریه پردازان قدیمی تر مشاهده نمود جامی یکی از شاعران پارسی گوی است که در چندین جای از اشعار خود که در مورد حضرت علی (ع) سروده، به این مهم پرداخته است. او پیوسته به دنبال این بوده است که تا جایی که می تواند شعله ها ی اختلافات را پایین بکشد و شاید هم از این روست که در شیعه و سنی بودن ایشان نظرها وجود دارد. این مطالعه که با روش توصیفی و تحلیلی و با ابزار کتابخانه ایانجام گرفت، توانست مضامین مورد توجه در این نظریه را در اشعار این شاعر نامی، مرتب و طبقه بندی نموده با شاهد مثال هایی آن را تبیین نماید. با وجود ثابت نشدن کامل شیعی و سنی بودن جامیبا این مطالعه ثابت می شود که ایشان فردی متعصب نبوده و او را باید از پیشروان تفکر تقریبی به حساب آورد که در صدد از بین بردن اختلافات مسلین بوده و برای ایجاد وحدت بین مسلمانان و ترک اختلافات تلاش کرده است.

Keywords:

جامی , مذاهب اسلامی , علی (ع) , تقریب