تلمیح در دیوان عبدالجواد ادیب نیشابوری
Publish place: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 527
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_0350
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
Abstract:
هر شاعری برای ایجاد ارتباط دقیق تر با مخاطب خود از روشها و تکنیکهای خاصی بهره میبرد که یکی از این تکنیکها تلمیح است. تلمیح که در حیطه علم بدیع از آن سخن به میان میرود حقیقتا پلی میان حال و گذشته است. ادیب نیشابوری(1344-1281ه ق) یکی از شاعرانی است که در دوره مشروطه میزیسته و از ضعف بینایی شدیدی رنج می برده، ولی در طول حیات علمی خود، شاگردان زیادی از جمله: ملکالشعرای بهار و بدیعالزمان فروزانفر را به جامعه ادبی تقدیم کردهاست. اشعار وی رنگ و بوی چندانی از دوره مشروطه و حوادث آن ندارد و به قول شفیعی کدکنی شاعر حاشیه مشروطیت است. در این مقاله سعی شده است تا علاوه بر بررسی تلمیح وانواع آن در دیوان عبدالجواد ادیب نیشابوری، بسامد آن نیز سنجیده شود . این پژوهش بر پایه تحقیق کتابخانهای صورت گرفته است و طی آن مشخص شد که در دیوان اشعار ادیب، حدودا 5/13 %ابیات را تلمیح تشکیل داده است. بیشترین بسامد تلمیحات (تلمیح مرکزی) را پیامبران و ایمه به خود اختصاص دادهاند.
Keywords:
Authors
رضا زادگی میرزایی
دانشجوی کارشناسی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان یزد-پردیس شهیدان پاکنژاد
محمدجواد جلایق
دانشجوی کارشناسی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان یزد-پردیس شهیدان پاکنژاد
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :