سهراب سعیدی - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی و دانشجوی دانشگاه ارومیه
علی پوردریایی - دانشیار زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه هرمزگان- ایران
محمد اسفندیاری مهنی - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد جیرفت

حافظ غزل سرای بزرگ تاریخ شعر ایران بیش از هر شاعری دیگر از شعر پیشینیان در غزل های خود بهره برده است ومضامینی را از آثار قبل از خود اخذ و اقتباس نموده است اما اکثر مضامین یا صنایع مقتبس از دیگران را بهتر از آنها بهتصویر کشیده است. عده ای از شاعران بعد از حافظ نیز اندیشه ها و مضامینی نیز از شعر حافظ در سخنان منظوم خویش آورده اند و از آنجا که یکی از مباحث حافظ شناسی در دوران معاصر ، بحث و تحقیق در مورد چگونگی و میزان تاثیرسخن پیشینیان براشعار حافظ است و همینطور تاثیر پسینیان از شعر حافظ ، در این مقاله به تاثیر پذیری حافظ از شعر 33شاعر پارسی زبان به صورت اجمال بحث می شود و بعد از تاثیر یک نویسنده ) خواجه عبدالله انصاری (و یک شاعر ) ادیب صابر( بر شعر حافظ بررسی می گردد چراکه پرداختن و مقایسه شعر حافظ با تمام شاعران پسین و پیشین به جا وفرصت دیگری لازم است و از حوصله ی این کار خارج است و همین طور در ادامه از تاثیر گذاری حافظ بر شعردو شاعر بعد از او به نام اقبال لاهوری و زیب النساء به طور اجمال اشاره می شود

حافظ ، تاثیرگذاری و تاثیر پذیری، شاعران قرن 4 تا 8 ، ادیب صابر ، خواجه عبدالله انصاری، اقبال لاهوری ، زیب النساء ، شاعران پسین و پیشین حافظ