بررسی مضامین شعر حسینی درادبیات شیعه ی قرن چهارم هجری

ورود واقعهی کربلا به حیطهی ادبیات بر ماندگاری این واقعیت تاریخی- مذهبی افزود وادبیات شیعه را غنایی بیشتربخشید. شاعران با اهداف معنوی و نیز نشان دادن عشق خویش به اهل بیت علیهم السلام و به ویژه امام حسین علیه السلامو مظلومیت ایشان و ظلم پیشگی دشمنان آنان به مرثیهسرایی سیدالشهداءعلیه السلام پرداختهاند. تاریخ سرایش اولین مرثیه حسینی صرف نظر از شواهد روایی که از وجود آن قبل از وقوع واقعه حکایت دارد از روز واقعه ی کربلا آغاز گشتهاست و نخستین مرثیه خوان کربلا، حضرت زینب )سلام الله علیها( می باشد. مهمترین موضوع شعر شیعه در سده چهارمهجری سوگ سرودههای حسینی است که حاوی مضامینی چون درنگ غم بار بر منازل ویران آل البیت علیهم السلام، سلام وصلوات خدا برخاندان پیامبر)صل الله علیه و آله و سلم(، بیان مودت با اهل بیت علیهم السلام وانزجار از دشمنانآنان، دعای خیر برای شهیدان کربلا و طلب نزول باران بر مزار آنان، رویدادهای تاریخی قبل از وقوع حادثه، وقایع روز عاشورا ، انتقام خون سیدالشهداء علیه السلام توسط حضرت مهدی)عج(، گریستن، بیان نسب امام حسین علیه السلام و...می باشد

Keywords:

شعر حسینی , امام حسین علیه السلام , رثاء , قرن چهارم هجری