تجلی آیات قرآن و حدیث در دیوان اشعار خواجوی کرمانی
Publish place: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 878
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_0492
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
Abstract:
پیشینهی تجلی قرآن و حدیث در ادب پارسی، به آغاز نضج زبان و ادبیات پارسی در ایران پس از اسلام - که محور اصلی تعالیم آن، قرآن و زبان عربی بود – بر میگردد. قرآن و حدیث بهعنوان یکی از سرمایههای جاودانه و ارزندهی ایرانیان درحوزهی ادب پارسی است، که همواره دستمایهی شاعران و گویندگان عارفی چون عطار و سنایی و مولوی و خواجو و دیگر بزرگان ادب پارسی قرار گرفته است. تاثیرپذیری از سرچشمههای ناب کلام الهی، بهصورت اقتباس و حل و عقد ودرج و تلمیح و غیره، بوده است. خواجوی کرمانی، شاعر نامآور و عارف گرانمایهی سدهی هشتم، رویکردی جدی ومتفاوت به استفادهی آیات قرآن و احادیث داشته است. این تحقیق، ضمن بررسی تجلی قرآن و حدیث در اشعار خواجو، به رویکرد خلاقانهی این شاعر منجمله کاربرد خاص آیات مکی و مدنی و نحوهی استفاده از آنها در دیوان اشعارش و نیز، نحوهی خاص استفادهی تلفیقی آیه و حدیث بهصورت توامان در اشعارش میپردازد
Authors
رویا احمدامرجی
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام(شهرری)
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :