جریانشناسی عرفان اسلامی و تحلیل زبان عرفانی با تکیه بر نقد فرمالیستی
Publish place: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 607
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_0595
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
Abstract:
زبان عرفانی از جمله موضوعاتی است که تحقیق درباره آن رواج روزافزونی یافته است. تحقیق در ویژگیهای زبانی اینگونه آثار، این امکان را فراهم میآورد که به دور از هر نوع کلیگویی، عناصر مسلط و ویژگیهای یک متن یا یکدوره نگارش متون را شناخت. تالیفات عرفانی اعتقادات و جریانهای فکری تاریخ تصوف را آینگی میکند؛ بنابراین برای شناخت عرفان و سنتهای عرفانی ناگزیر از تامل در نگارشهای متصوفه هستیم. در نوشتار حاضر، ابتدا دو جریان بزرگو عمده تاریخ عرفان اسلامی و متعاقبا زبان آثار عرفانی مربوط به هر دو دوره نقد و تحلیل و تفاوتهای آنها واکاویمیشود. این دو جریان شامل عرفان پیش از ابنعربی و پس از اوست. در بررسی زبان عرفانی از نقد فرمالیستی و مولفههایآن استفاده خواهد شد. این مولفهها عبارتند از: مدل ارتباط کلامی؛ وجه غالب؛ قطبهای استعاره و مجاز؛ و آشنایی زدایی. به دلیل محبوبیت و کیفیت بالاتر دوره اول، تمرکز عمده مقاله بر مباحث مرتبط با دوره نخست نهاده شده است.
Keywords:
Authors
محمدمهدی پورغلامعلی
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه حضرت ولیعصر (عج) رفسنجان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :