ندا بصاری - دانشجوی دکتری زبان وادبیات فارسی دانشگاه آزاد واحد بناب

نمادها، چون روحی در کالبد شعر در جربان هستند و به عنوان بخش مهمی از حیات ادبی در آثار و پژوهش های نویسندگان و شاعران خودنمایی می کنند. نمادها ، در سراسر متون ادبی ) کلاسیک یا معاصر( بازتاب دارند. از ویژگیهای مهم نمادها می توان به غیرمستقیم و مبهم و کنایه آمیز بودنشان در بیان واقعیت ها اشاره کرد. بی شک نمادها ، رمزهایی هستند که با یک واژه یا یک عنصر بخش بزرگی از مفهوم و مطلب را به خواننده القا می کنند. با آوردن نمادهابه صورت مستقیم به هدف و مقصود اشاره نمی گردد؛ بلکه انتظار براین است تا خواننده با قدری تامل به این هدف نایل آید. سهراب سپهری، از شاعران معروف ادبیات معاصر، در بیان باورها و اندیشه های خویش از نمادها بیشترین بهره ها رابرده است. نمادهای او از مفاهیم و مضامین ساده و گاهی پیچیده زندگی پیرامون او و طبیعت سبز گرفته شده و گاهی بادرختان و حیوانات درهم آمیخته است. نمادهای سهراب، تحت تاثیر اندیشه های عرفانی و فلسفی و افکار سیاسی و اجتماعی و باورهای شخصی او بوده است. در راستای موضوع این جستار ، نویسندگان بزرگ پژوهش های گوناگونیانجام داده اند که در این مقاله بدان اشاره می گردد. اما با مطالعه آثار و نقاشی های سهراب می توان به عمق افکار و باورهای اجتماعی و خاستگاه نمادهایش پی برد. همچنین تفحص در شعر او ما را در رسیدن به حقایق پنهان و آشکار زندگی و باورهای فردی و اجتماعی و اعتقادهایش یاری می نماید.

ادبیات معاصر ، نماد ، رمز، سهراب سپهری