زندگی از نگاه نازک الملایکه

نازک الملایکه در سال 1932 م در بغداد – شهر شعر و ادب – دیده به جهان گشود . خانواده ی او از یک طبقه ی مرفه ، شیعی مذهب و اهل شعر و ادب بودند. شاعر در اشعارش بدبینی و احساس نومیدانه خود را نسبت به اینکه زندگیتماما رنج و درد بوده بروز می دهد. او از خوشبختی، خواسته ی دسته جمعی انسان ها سخن می گوید اما در پایان دچار سرخوردگی و یاس می شود ؛ چرا که سعادت و خوشبختی را بر روی کره زمین نمی یابد. نازک الملایکه که عواقبجنگ جهانی دوم را تجربه کرده بود و در کشورش روندی غیر انسانی به نام سیاست و کشورداری جریان داشت، زندگانی را چیزی جز یک تراژدی نیافت. در حقیقت ناکامی او در کشف مجهولات اسرار هستی باعث شد که نازکنسبت به زندگی دیدگاه نومیدانه داشته باشد. از نظر نازک انسان به حکم انسان بودنش اسیر زمان و مکان است، لذانمی تواند بسیاری از اسرار هستی را با عقل محدودش کشف کند. اما با گذشت زمان دیدگاه نازک نسبت به زندگی کاملا تغییر پیدا می کند و در اعماق وجودش روزنه هایی از ایمان روشن می شود. پس در می یابد که زندگی برایرنج کشیدن نیست، بلکه انسان زندگی می کند تا از زیبایی های آن بهره برد و باید شیوه ی او در زندگی شیوه ای مثبت باشد و به زندگی با نگاهی خوشبینانه بنگرد.

Keywords:

نازک الملایکه , زندگی , عراق , ادبیات معاصر