حسن کاظمی سهلوانی - دکتری زبان و ادبیات عرب و مدرس دانشگاه فرهنگیان اصفهان

قرآن کریم وحی ربانی است که در دو سطح عمودی و افقی بر پیامبر اکرم(ص) نازل شده است. سطح عمودی آن القای خدای تعالی بر قلب مبارک پیامبر(ص) و دریافت یکباره آن از سوی پیامبراکرم (ص) است . و سطح افقی آن ابلاغ پیامبر(ص) به مردم بصورتشفاهی و آنگاه جمع آوری آن بصورت مکتوب است . گر چه فهم بشری از چگونگی سطح عمودی آن عاجز است اما سطح افقی آن وحی چه در قالب ابلاغ که گفتاری است و چه در قالب مکتوب که نص است . یک گفتمان هدایتگر و روشنگر است واز این رو قابل تحلیل بر اساس زبان شناسی جدید می باشد . و بررسی آن، ظرافت ها و ظرفیت بالای این کلام معنوی را می نمایاند . از اینرو این مقال بر آن است که تنها بخشی از یک سوره را از این منظر بررسی و تحلیل نموده و پرتو دیگری از اعجاز این کلاممقدس و مینوی را باز تاب و انعکاس دهد

قرآن ، پیام ها و اسلوب ها ، زبانشناسی ، کنش گفتار