بررسی نوستالژی در مثنویهای پروین اعتصامی
Publish place: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 478
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_1003
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
Abstract:
نوستالژی یکی از مفاهیم مطرح در ادبیات غنایی است که از روانشناسی به آن وارد شده است. این واژه مشتمل بر بیان احساس دلتنگی و ناراحتی شاعر و یا نویسنده برای موقعیت، فضا و مکانی در گذشته یا آینده مطلوب فردی و یا جمعیاست. در نوع فردی، نویسنده آلام شخصیاش مانند از دست دادن نعمات جوانی و ... را مطرح میکند. در نوع فردی جمعی نیز حسرتهایی مطرح میشوند که علاوه بر جنبه شخصی، بعد جمعی نیز دارند، اما در نوع جمعی مسایل مهمگذشته ملتی که وی به آن متعلق است بیان میشود. بنابراین، نوستالژی این عناصر را در بر میگیرد: کاربردهای زبان )واژه، رنگ و ایماژ (، حسرتهای فلسفی، آرمانشهر و آرکاییسم. در این مقاله مفاهیم نوستالژیک در مثنویهای پروین اعتصامی بررسی شده است. روش انجام پژوهش کتابخانهای- اسنادی است و سپس به تحلیل دادهها پرداختهایم. نتیجه نشان میدهدکه پروین شاعری اجتماعی است، اما نقش فرد را در سلامت جامعه بسیار زیاد میداند و بر لزوم توجه کافی به تعلیم و تربیت فردی، تاکید خاصی دارد. به همین دلیل بسامد نوستالژی فردی )در حسرت آرامش( در این بخش از اشعارش، بیشتر از سایر انواع دیگر نوستالژی دیده میشود.
Keywords:
Authors
علی اصغر باباصفری
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
رویا هاشمی زاده
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :