علی قهرمانی - استادیار و عضو هیات علمی گروه زبان و ادبیات عرب دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
خلیل شمسی - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان وادبیات عرب دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

گوهرهای بلاغی و زیبایی های ادبی در گفتگوی های قرآنی جلوه ای از دانش های ناشناخته ی کتاب وحی الهی را به تصویر می کشند . ابراهیم (ع) از پیامبران اوالعزمی است که گفتمان ها ی مختلف از ایشان در قرآن کریم بیان گردیده است. ایشان درگفتگو با خداوند با استفاده از مجاز،ایجاز وضرب المثل کلام خود را مزین به جلوه های ادبی و بلاغی می نماید.در گفتگو با پدرش کمال ادب را رعایت می کند. کلام خودرا با استفهام انکاری و تعجب و استبعاد و محاجه زینت می دهد و آنها را به یکتا پرستی دعوت می کند. ابراهیم (ع) گرچه پیامبر بوده است و بر پدرش ولایت داشته اما در برابر تهدید پدر به سنگسار نمودن خاضعانه می گوید : برای شما طلب آمرزش خواهم کرد از این بت پرستی. و درگفتگو با قوم از استفهام انکاری و ایجاز بهره جسته و سخن را در نهایت زیبایی به سمع مخاطبان می رساند.گفتگوهای پیامبران را از جنبه های مختلف می توان مورد بحث وبررسی قرارداد. مثلا ازجنبه های هدایتی وتربیتی و اجتماعی و... این جستار توصیفی – تحلیلی که شیوه ی جمع آوری داده ها درآن کتابخانه ای می باشد،از لحاظ ادبی به بررسی زیبایی ها و جنبه های بلاغی گفتمان حضرت ابراهیم(ع)،در قرآن کریم،می پردازد.

قرآن کریم،حضرت ابراهیم (ع)، زیبا شناسانه،گفتگو