مختصات زبانی سبک خراسانی وامق و عذرای خواجه شعیب جوشقانی

وامق و عذرای خواجه شعیب جوشقانی با وجود دارا بودن سجع و آمیختگی با آرایههای ادبی و بهرهگیری از واژهها و جملات و اشعار غنایی، صاحب شعری روان و درخور فهم همراه با شیرینی و عذوبت است ابوالقاسم حسن عنصری شاعر نامدار دربار غزنوی، قدیمترین شاعری است که این داستان را در سده پنجم هجری به نظم فارسی درآورده است وخواجه شعیب جوشقانی از شاعران دوره صفوی است که روایتی از این داستان عاشقانه را در قرن یازدهم میسراید. ازلحاظ سبکی نیز سبک هندی بیشتر تاثیر خود را به غزل گذاشته و قصیده کمتر از این سبک تاثیر پذیرفته است. ویژگیهای سبک هندی را به وضوح در وامق و عذرای شعیب نمیتوان دید و در نوع زبان وی، سبک هندی تاثیری نداشته استسبک شعر او سبک خراسانی است و نشانههای بسیاری از مختصات سبک خراسانی در آن مشاهده میشود. این منظومه تا مدتها مفقود بود و تنها در چند دهه پیش، ابیاتی از آن به دست آمد که با کمک ابیات پراکنده موجود در فرهنگها و منابع دیگر، ابعادی از داستان روشن شد، از این مثنوی ، که در بحر متقارب سروده شده، 22 اثر به فارسی و ترکی به نظم و نثر تقلید شده است .لیکن نظیرههای آن با اصل داستان تفاوت کلی دارد. اصل داستان یونانی است و جز نام عشاق، تمامی جایها و نامها نیز یونانی است. این داستان در عصر ساسانی به پهلوی و سریانی و در دوره اسلامی به عربی ترجمه شد. معمولا سبکها در سه سطح زبانی، ادبی و فکری بررسی میشود. در این مقاله سعی کردهایم وامق و عذرا را فقط در سطح زبانی سبک خراسانی در مختصات سه گانه آوایی، لغوی و نحوی بررسی نماییم

Keywords:

سبک خراسانی , مختصات زبانی , وامق و عذرا