تصویر گری در شعر ادونیس

هدف مقاله حاضر آن است تا با بررسی روند تصویرگری ادبی در قلمرو تخیلات شاعرانه که از مباحث بنیادین و قابل توجه در بلاغت امروزی است ، به معرفی سطوح مختلف خیال در این تصاویر بپردازد . مسیله اصلی مقاله چگونگی تصاویرشعری معاصر از نظرگاه سطح ،عمق ،کارکرد ، و گذر از لایه های سطحی و میانی تخیل آنها به لایه های درونی و نمایش توانایی های شاعراندر عرصه خیال پردازی و هنر تصویر گری آنهاست . در این خصوص پس از معرفی لایه های مختلفتصویر گری در شعر ادونیس ، این نتیجه حاصل می شود که میزان پیچیدگی شبکه تصویری در شعر شاعران مختلف ،ارتباط مستقیم با شبکه ذهنی آنان دارد .به گونه ای که سطوح مختلف این تصاویر به تدریج جزء ویژگیهای سبکی آن شاعران می شود .در نتیجه طبیعت در شعر ادونیس طبیعتی زنده و رنگارنگ است .این پژوهش نشان می دهد که تصویراهمیتی فوق العاده در ساختمان شعر دارد و شاعر توانمند کسی است که معانی را در غالب تصاویری ارزنده ارایه کند ولی نباید تصور کرد که هر شعری که تصویری نیست ، از مقوله ادبیات خارج می شود : از طرفی نمی توان هر تصویری را یک تصویر کامل دانست بلکه باید توجه داشته تصاویر شعر باید شرایط و ویژگیهایی داشته باشند تا به واسطه این شرایط ارزشمند به حساب آیند

Keywords:

تصویرگری , شعر , ادونیس , تصاویرحسی