بررسی تصویر زن در سه اثر داستانی کلیله ودمنه نصرالله منشی ، سمک عیار و داراب نامه

در ادبیات فارسی به دلیل دیدگاه مردسالارانه، به جنبههای منفی زنان توجه شده است، حتی این بحث به آغاز آفرینش میرسد که حوا باعث هبوط آدم شد. اما در این پژوهش سعی شده است تصویر زن در سه اثر داستانی کلیله و دمنه ترجمه نصرالله منشی سمک عیار، داراب نامه به طور دقیق مورد بررسی قرار بگیرد. هدف این پژوهش که به شیوه کتابخانهای تهیه شده است پی بردن به جایگاه و نقش زن در این آثار است که نمونهای از ادبیات داستانی میباشند. به طور کلی درکلیلهودمنه ترجمه نصرالله منشی، دیدی مردگرایانه و گاها با لحن تند درباره زن وجود دارد و گاهی نیز در حکایتها و بابهایی از کلیلهودمنه با طعنه زنان را تحقیر کرده است ولی در داستانهای عامیانه سمک عیار و داراب نامه زن نقش و حضوری مثبت و تاثیرگذار دارد و در این دو اثر دیدگاهی واقعبینانه نسبت به زن وجود دارد و زنان در این داستانهانقشی پررنگ و کارامد دارند؛ به گونهای که میتوان حضور زنان در این داستانها را دلیل پویا بودن داستانها و علت مهم درگیریها و نزاعها در داستانها دانست

Keywords:

زن , ادبیات داستانی , کلیلهودمنه , سمک عیار , داراب نامه